mosca, la: sust. Inseutu dípteru [de cuerpu negru, cabeza ancha, güeyos saltones y boca en forma de trompa que chupa los alimentos]. 2 Saliente [del cociyón de la gadaña]. 3 Llave, dispositivu [que se pon nun cañu pa zarrar o abrir el pasu del agua]. 4 Cañu [que se pon a los cacíos]. 5 Cacea [pa pescar]. 6 fam. Pelo [que naz na parte inferior de la boca]. 7 fam. Borrachera, enfile. || Atar la mosca pel rabu, fam. *espresión que se diz cuando daqué nun tien sentíu, nun se pue entender. || Cagar la mosca, poner güevos la mosca [na carne]. || Clavu d’ala y mosca, pieza [de metal allargada y delgada, puntiada per un cabu y con cabeza pel otru, que s’emplega pa protexer los tacos de les madreñes]. || Como mosques, en gran cantidá [morrer]. || Mosca braguina, [tipu de] inseutu dípteru [qu’ataca’l ganáu]. || Mosca caína, mosca [qu’ataca’l ganáu]. || Mosca de cepu, abeya. || Mosca tse-tse, inseutu dípteru [que produz la malura del sueñu]. || Nun matar una mosca, fam. ser inofensivu, nun ufrir nengún peligru. || Papar mosques, fam. tar distrayíu. || Picar la mosca, fam. enfadar daqué que se diz o que se fai. || Soltar la mosca, fam. dar dineru. || Tar mosca, fam. desconfiar. || Tener la mosca tres de la oreya, fam. desconfiar, albidrar un engañu que ta atapecíu.